псеўдакані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдакані́чны псеўдакані́чная псеўдакані́чнае псеўдакані́чныя
Р. псеўдакані́чнага псеўдакані́чнай
псеўдакані́чнае		 псеўдакані́чнага псеўдакані́чных
Д. псеўдакані́чнаму псеўдакані́чнай псеўдакані́чнаму псеўдакані́чным
В. псеўдакані́чны (неадуш.)
псеўдакані́чнага (адуш.)		 псеўдакані́чную псеўдакані́чнае псеўдакані́чныя (неадуш.)
псеўдакані́чных (адуш.)
Т. псеўдакані́чным псеўдакані́чнай
псеўдакані́чнаю		 псеўдакані́чным псеўдакані́чнымі
М. псеўдакані́чным псеўдакані́чнай псеўдакані́чным псеўдакані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)