прэпарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
прэпарава́нне | |
прэпарава́ння | |
прэпарава́нню | |
прэпарава́нне | |
прэпарава́ннем | |
прэпарава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
прэпарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
прэпарава́нне | |
прэпарава́ння | |
прэпарава́нню | |
прэпарава́нне | |
прэпарава́ннем | |
прэпарава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)