прэдыкаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
прэдыкаты́ў | прэдыкаты́вы | |
прэдыкаты́ва | прэдыкаты́ваў | |
прэдыкаты́ву | прэдыкаты́вам | |
прэдыкаты́ў | прэдыкаты́вы | |
прэдыкаты́вам | прэдыкаты́вамі | |
прэдыкаты́ве | прэдыкаты́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)