прыўру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыўру́чаны прыўру́чаная прыўру́чанае прыўру́чаныя
Р. прыўру́чанага прыўру́чанай
прыўру́чанае		 прыўру́чанага прыўру́чаных
Д. прыўру́чанаму прыўру́чанай прыўру́чанаму прыўру́чаным
В. прыўру́чаны (неадуш.)
прыўру́чанага (адуш.)		 прыўру́чаную прыўру́чанае прыўру́чаныя (неадуш.)
прыўру́чаных (адуш.)
Т. прыўру́чаным прыўру́чанай
прыўру́чанаю		 прыўру́чаным прыўру́чанымі
М. прыўру́чаным прыўру́чанай прыўру́чаным прыўру́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)