прыўла́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыўла́шчу прыўла́шчым
2-я ас. прыўла́шчыш прыўла́шчыце
3-я ас. прыўла́шчыць прыўла́шчаць
Прошлы час
м. прыўла́шчыў прыўла́шчылі
ж. прыўла́шчыла
н. прыўла́шчыла
Загадны лад
2-я ас. прыўла́шчы прыўла́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыўла́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)