прыўла́сціць
‘прысвоіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыўла́шчу | прыўла́сцім | |
| прыўла́сціш | прыўла́сціце | |
| прыўла́сціць | прыўла́сцяць | |
| Прошлы час | ||
| прыўла́сціў | прыўла́сцілі | |
| прыўла́сціла | ||
| прыўла́сціла | ||
| Загадны лад | ||
| прыўла́сці | прыўла́сціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыўла́сціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)