прыўбра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыўбяру́ прыўбяро́м
2-я ас. прыўбярэ́ш прыўбераце́
3-я ас. прыўбярэ́ прыўбяру́ць
Прошлы час
м. прыўбра́ў прыўбра́лі
ж. прыўбра́ла
н. прыўбра́ла
Загадны лад
2-я ас. прыўбяры́ прыўбяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыўбра́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)