прышчу́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прышчу́ню прышчу́нім
2-я ас. прышчу́ніш прышчу́ніце
3-я ас. прышчу́ніць прышчу́няць
Прошлы час
м. прышчу́ніў прышчу́нілі
ж. прышчу́ніла
н. прышчу́ніла
Загадны лад
2-я ас. прышчу́нь прышчу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час прышчу́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)