прышчамі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прышчамлю́ прышчэ́мім
2-я ас. прышчэ́міш прышчэ́міце
3-я ас. прышчэ́міць прышчэ́мяць
Прошлы час
м. прышчамі́ў прышчамі́лі
ж. прышчамі́ла
н. прышчамі́ла
Загадны лад
2-я ас. прышчамі́ прышчамі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прышчамі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)