прышпо́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прышпо́ру прышпо́рым
2-я ас. прышпо́рыш прышпо́рыце
3-я ас. прышпо́рыць прышпо́раць
Прошлы час
м. прышпо́рыў прышпо́рылі
ж. прышпо́рыла
н. прышпо́рыла
Загадны лад
2-я ас. прышпо́р прышпо́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час прышпо́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)