прычыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычыню́ прычы́нім
2-я ас. прычы́ніш прычы́ніце
3-я ас. прычы́ніць прычы́няць
Прошлы час
м. прычыні́ў прычыні́лі
ж. прычыні́ла
н. прычыні́ла
Загадны лад
2-я ас. прычыні́ прычыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прычыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)