прычо́ўгаць

‘прычыкільгаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычо́ўгаю прычо́ўгаем
2-я ас. прычо́ўгаеш прычо́ўгаеце
3-я ас. прычо́ўгае прычо́ўгаюць
Прошлы час
м. прычо́ўгаў прычо́ўгалі
ж. прычо́ўгала
н. прычо́ўгала
Загадны лад
2-я ас. прычо́ўгай прычо́ўгайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычо́ўгаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)