прычашчо́ны
прыметнік, адносны
| прычашчо́ны | прычашчо́ная | прычашчо́нае | прычашчо́ныя | |
| прычашчо́нага | прычашчо́най прычашчо́нае |
прычашчо́нага | прычашчо́ных | |
| прычашчо́наму | прычашчо́най | прычашчо́наму | прычашчо́ным | |
| прычашчо́ны ( прычашчо́нага ( |
прычашчо́ную | прычашчо́нае | прычашчо́ныя ( прычашчо́ных ( |
|
| прычашчо́ным | прычашчо́най прычашчо́наю |
прычашчо́ным | прычашчо́нымі | |
| прычашчо́ным | прычашчо́най | прычашчо́ным | прычашчо́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)