прычасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычашчу́ прычасці́м
2-я ас. прычасці́ш прычасціце́
3-я ас. прычасці́ць прычасця́ць
Прошлы час
м. прычасці́ў прычасці́лі
ж. прычасці́ла
н. прычасці́ла
Загадны лад
2-я ас. прычасці́ прычасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прычасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)