прыча́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыча́сніца | прыча́сніцы | |
| прыча́сніцы | прыча́сніц | |
| прыча́сніцы | прыча́сніцам | |
| прыча́сніцу | прыча́сніц | |
| прыча́сніцай прыча́сніцаю |
прыча́сніцамі | |
| прыча́сніцы | прыча́сніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)