прычаса́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычаса́ны прычаса́ная прычаса́нае прычаса́ныя
Р. прычаса́нага прычаса́най
прычаса́нае		 прычаса́нага прычаса́ных
Д. прычаса́наму прычаса́най прычаса́наму прычаса́ным
В. прычаса́ны (неадуш.)
прычаса́нага (адуш.)		 прычаса́ную прычаса́нае прычаса́ныя (неадуш.)
прычаса́ных (адуш.)
Т. прычаса́ным прычаса́най
прычаса́наю		 прычаса́ным прычаса́нымі
М. прычаса́ным прычаса́най прычаса́ным прычаса́ных

Кароткая форма: прычаса́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)