прычарці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычарчу́ прычэ́рцім
2-я ас. прычэ́рціш прычэ́рціце
3-я ас. прычэ́рціць прычэ́рцяць
Прошлы час
м. прычарці́ў прычарці́лі
ж. прычарці́ла
н. прычарці́ла
Загадны лад
2-я ас. прычарці́ прычарці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прычарці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)