прычапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычаплю́ прычэ́пім
2-я ас. прычэ́піш прычэ́піце
3-я ас. прычэ́піць прычэ́пяць
Прошлы час
м. прычапі́ў прычапі́лі
ж. прычапі́ла
н. прычапі́ла
Загадны лад
2-я ас. прычапі́ прычапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прычапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)