прыцё́рты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцё́рты прыцё́ртая прыцё́ртае прыцё́ртыя
Р. прыцё́ртага прыцё́ртай
прыцё́ртае		 прыцё́ртага прыцё́ртых
Д. прыцё́ртаму прыцё́ртай прыцё́ртаму прыцё́ртым
В. прыцё́рты (неадуш.)
прыцё́ртага (адуш.)		 прыцё́ртую прыцё́ртае прыцё́ртыя (неадуш.)
прыцё́ртых (адуш.)
Т. прыцё́ртым прыцё́ртай
прыцё́ртаю		 прыцё́ртым прыцё́ртымі
М. прыцё́ртым прыцё́ртай прыцё́ртым прыцё́ртых

Кароткая форма: прыцё́рта.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)