прыцмы́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцмы́каю прыцмы́каем
2-я ас. прыцмы́каеш прыцмы́каеце
3-я ас. прыцмы́кае прыцмы́каюць
Прошлы час
м. прыцмы́каў прыцмы́калі
ж. прыцмы́кала
н. прыцмы́кала
Загадны лад
2-я ас. прыцмы́кай прыцмы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцмы́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)