прыхаро́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыхаро́шванне | |
| прыхаро́швання | |
| прыхаро́шванню | |
| прыхаро́шванне | |
| прыхаро́шваннем | |
| прыхаро́шванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)