пры́хамаць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| пры́хамаць | пры́хамаці | |
| пры́хамаці | пры́хамацей | |
| пры́хамаці | пры́хамацям | |
| пры́хамаць | пры́хамаці | |
| пры́хамаццю | пры́хамацямі | |
| пры́хамаці | пры́хамацях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)