прыты́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыты́ка | прыты́кі | |
| прыты́кі | прыты́к | |
| прыты́цы | прыты́кам | |
| прыты́ку | прыты́кі | |
| прыты́кай прыты́каю  | 
			прыты́камі | |
| прыты́цы | прыты́ках | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)