пры́тча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пры́тча | пры́тчы | |
| пры́тчы | пры́тчаў | |
| пры́тчы | пры́тчам | |
| пры́тчу | пры́тчы | |
| пры́тчай пры́тчаю  | 
			пры́тчамі | |
| пры́тчы | пры́тчах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)