прытупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытуплю́ прыту́пім
2-я ас. прыту́піш прыту́піце
3-я ас. прыту́піць прыту́пяць
Прошлы час
м. прытупі́ў прытупі́лі
ж. прытупі́ла
н. прытупі́ла
Загадны лад
2-я ас. прытупі́ прытупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прытупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)