прытупе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытупе́ю прытупе́ем
2-я ас. прытупе́еш прытупе́еце
3-я ас. прытупе́е прытупе́юць
Прошлы час
м. прытупе́ў прытупе́лі
ж. прытупе́ла
н. прытупе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прытупе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)