прыту́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыту́паю прыту́паем
2-я ас. прыту́паеш прыту́паеце
3-я ас. прыту́пае прыту́паюць
Прошлы час
м. прыту́паў прыту́палі
ж. прыту́пала
н. прыту́пала
Дзеепрыслоўе
прош. час прыту́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)