прыту́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыту́лле | прыту́ллі | |
| прыту́лля | прыту́лляў | |
| прыту́ллю | прыту́ллям | |
| прыту́лле | прыту́ллі | |
| прыту́ллем | прыту́ллямі | |
| прыту́ллі | прыту́ллях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)