прыту́кнуць

‘прыкрыкнуць; прынізіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыту́кну прыту́кнем
2-я ас. прыту́кнеш прыту́кнеце
3-я ас. прыту́кне прыту́кнуць
Прошлы час
м. прыту́кнуў прыту́кнулі
ж. прыту́кнула
н. прыту́кнула
Загадны лад
2-я ас. прыту́кні прыту́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыту́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)