прытру́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытру́хаю прытру́хаем
2-я ас. прытру́хаеш прытру́хаеце
3-я ас. прытру́хае прытру́хаюць
Прошлы час
м. прытру́хаў прытру́халі
ж. прытру́хала
н. прытру́хала
Дзеепрыслоўе
прош. час прытру́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)