прыто́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыто́ўчаны прыто́ўчаная прыто́ўчанае прыто́ўчаныя
Р. прыто́ўчанага прыто́ўчанай
прыто́ўчанае		 прыто́ўчанага прыто́ўчаных
Д. прыто́ўчанаму прыто́ўчанай прыто́ўчанаму прыто́ўчаным
В. прыто́ўчаны (неадуш.)
прыто́ўчанага (адуш.)		 прыто́ўчаную прыто́ўчанае прыто́ўчаныя (неадуш.)
прыто́ўчаных (адуш.)
Т. прыто́ўчаным прыто́ўчанай
прыто́ўчанаю		 прыто́ўчаным прыто́ўчанымі
М. прыто́ўчаным прыто́ўчанай прыто́ўчаным прыто́ўчаных

Кароткая форма: прыто́ўчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)