прыто́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыто́чванне | |
| прыто́чвання | |
| прыто́чванню | |
| прыто́чванне | |
| прыто́чваннем | |
| прыто́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)