прыто́птванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыто́птванне | |
| прыто́птвання | |
| прыто́птванню | |
| прыто́птванне | |
| прыто́птваннем | |
| прыто́птванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)