прыто́пванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыто́пванне | |
| прыто́пвання | |
| прыто́пванню | |
| прыто́пванне | |
| прыто́пваннем | |
| прыто́пванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)