прытво́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прытво́ра | прытво́ры | |
| прытво́ры | прытво́р | |
| прытво́ры | прытво́рам | |
| прытво́ру | прытво́р | |
| прытво́рай прытво́раю |
прытво́рамі | |
| прытво́ры | прытво́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)