прытво́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прытво́р | прытво́ры | |
| прытво́ра | прытво́раў | |
| прытво́ру | прытво́рам | |
| прытво́р | прытво́ры | |
| прытво́рам | прытво́рамі | |
| прытво́ры | прытво́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)