прытачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытачу́ прыто́чым
2-я ас. прыто́чыш прыто́чыце
3-я ас. прыто́чыць прыто́чаць
Прошлы час
м. прытачы́ў -
ж. прытачы́ла
н. прытачы́ла
Загадны лад
2-я ас. прытачы́ прытачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прытачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)