прытаро́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прытаро́чванне | |
| прытаро́чвання | |
| прытаро́чванню | |
| прытаро́чванне | |
| прытаро́чваннем | |
| прытаро́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)