прытарно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прытарно́ўванне | |
| прытарно́ўвання | |
| прытарно́ўванню | |
| прытарно́ўванне | |
| прытарно́ўваннем | |
| прытарно́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)