прытармо́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прытармо́жванне | |
| прытармо́жвання | |
| прытармо́жванню | |
| прытармо́жванне | |
| прытармо́жваннем | |
| прытармо́жванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)