прытарахце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытарахчу́ прытарахці́м
2-я ас. прытарахці́ш прытарахціце́
3-я ас. прытарахці́ць прытарахця́ць
Прошлы час
м. прытарахце́ў прытарахце́лі
ж. прытарахце́ла
н. прытарахце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прытарахце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)