прысуня́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысуніму́ прысуні́мем
2-я ас. прысуні́меш прысуні́меце
3-я ас. прысуні́ме прысуні́муць
Прошлы час
м. прысуня́ў прысунялі́
ж. прысуняла́
н. прысуняло́
Загадны лад
2-я ас. прысунімі́ прысунімі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прысуня́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)