прысука́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысука́ю
прысучу́
прысука́ем
прысу́чам
2-я ас. прысука́еш
прысу́чаш
прысука́еце
прысу́чаце
3-я ас. прысука́е
прысу́ча
прысука́юць
прысу́чуць
Прошлы час
м. прысука́ў прысука́лі
ж. прысука́ла
н. прысука́ла
Загадны лад
2-я ас. прысука́й прысука́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прысука́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)