прысудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысуджу́ прысу́дзім
2-я ас. прысу́дзіш прысу́дзіце
3-я ас. прысу́дзіць прысу́дзяць
Прошлы час
м. прысудзі́ў прысудзі́лі
ж. прысудзі́ла
н. прысудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. прысудзі́ прысудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прысудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)