прыстыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыстыва́ю прыстыва́ем
2-я ас. прыстыва́еш прыстыва́еце
3-я ас. прыстыва́е прыстыва́юць
Прошлы час
м. прыстыва́ў прыстыва́лі
ж. прыстыва́ла
н. прыстыва́ла
Загадны лад
2-я ас. прыстыва́й прыстыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыстыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)