прыстрэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыстрэ́нчу прыстрэ́нчым
2-я ас. прыстрэ́нчыш прыстрэ́нчыце
3-я ас. прыстрэ́нчыць прыстрэ́нчаць
Прошлы час
м. прыстрэ́нчыў прыстрэ́нчылі
ж. прыстрэ́нчыла
н. прыстрэ́нчыла
Загадны лад
2-я ас. прыстрэ́нчы прыстрэ́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыстрэ́нчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)