прыстро́міць

‘прыладзіць, прыстасаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыстро́млю прыстро́мім
2-я ас. прыстро́міш прыстро́міце
3-я ас. прыстро́міць прыстро́мяць
Прошлы час
м. прыстро́міў прыстро́мілі
ж. прыстро́міла
н. прыстро́міла
Загадны лад
2-я ас. прыстро́м прыстро́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыстро́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)