прыспяшы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыспяшу́ прыспе́шым
2-я ас. прыспе́шыш прыспе́шыце
3-я ас. прыспе́шыць прыспе́шаць
Прошлы час
м. прыспяшы́ў прыспяшы́лі
ж. прыспяшы́ла
н. прыспяшы́ла
Загадны лад
2-я ас. прыспяшы́ прыспяшы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыспяшы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)