прысму́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прысму́чванне | |
| прысму́чвання | |
| прысму́чванню | |
| прысму́чванне | |
| прысму́чваннем | |
| прысму́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)