прыслуга́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыслуга́ч | прыслугачы́ | |
| прыслугача́ | прыслугачо́ў | |
| прыслугачу́ | прыслугача́м | |
| прыслугача́ | прыслугачо́ў | |
| прыслугачо́м | прыслугача́мі | |
| прыслугачу́ | прыслугача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)